Anne ve babaların gözünde çocukları her zaman küçük,çelimsiz ve zayıftır.Vücut yapılarından dolayı da düşünme yeteneklerinin düşük olduğunu zannederler.Halbu ki durum,görülenden çok farklıdır.Oldukça iyi düşünürler ve inanın bir yetişkinden daha iyi kavrarlar.Öğrendiklerini de çok rahat şekilde uygulayabilirler.Yeter ki biz onları olduklarından farklı görmeye çalışalım.

Örneğin:Bazı anneler çocuklarını okula getirirken,çocuğa ait ne varsa(çanta,hırka,beslenme vb.) çocuklarına taşıtırlar.Tamam,ağır olabilir,kabul ediyorum ama, herşeyi de siz taşımayın.Hiç olmazsa birazını çocuğunuzun taşımasına izin verin.

Çocuğunuzu okula zamanında gönderin.Bir kısım insanlar,"Hava sıcak,sırada beklemesin." yada" hava yağmurlu,biraz geç gidiver." diyerek,çocuklarının okul sırasında olmasından rahatsızlık duyuyorlar.

Peki,böyle alıştırılan çocuk,büyüdüğünde işinede aynı şekilde gidip-gelirse kendisini kapı önünde bulur ve mutsuz bir kişiliğe bürünebilir.

Çocuklarınızı mutlaka sorumluluk duygusu ile yetiştiriniz.Örneğin:Sabah kalktığında , "Yatağını ve odanı toplamadan kahvaltıya oturamazsın. "diye uyararak,kendisi ile ilgili bir alanda sorumluluk verebilirsiniz.